Te gast op klipper de “Kaat Mossel”.
“Kaat Mossel” in vol ornaat
De herfst heeft zich inmiddels aangediend maar dat is geen reden voor Sjak Romijn om haar nieuwe eigendom, een klipper uit 1905, in de haven te laten liggen.
Sterker nog, vandaag kiest de “Kaat”, vanuit de haven van Lelystad, het ruime sop van het IJsselmeer met wel een speciale groep mensen. Een groep die het schip en haar schipper een warm hart toe dragen en bij de klus groep hoort.
Voor Sjak Romijn was het al een poosje duidelijk: zeilen is haar passie en dan vooral zeilen op grote oude zeilschepen. Ze had ook haar droom om eens haar eigen schip te bezitten. Zover kwam het in 2013. Ze kon de klipper “Kaat Mossel” kopen en met man en macht is er aan gewerkt om het schip te laten voldoen aan alle eisen die Sjak en de overheid stelden om met opstappers te varen.
Alhoewel ik geen kwast ter hand heb gehad en mijn aandeel nihil was mag ik, als vertegenwoordiging van Vrouwaanboord, ook mee en dat is niet tegen dovemans oren gezegd.
Van vrachtschip naar charterschip
De “Kaat Mossel”, vroeger een vrachtschip is nu een charterschip, uitgerust voor een groep van ongeveer 20 personen. Het is een knusse boot van alle gemakken voorzien. Blijven slapen aan boord is dus geen probleem en daar maken we dankbaar gebruik van.
De ontvangst aan boord is warm, voelt direct als een warm bad. Er wordt aan dek nog wat geklust en in de kombuis moet een grote hoeveelheid biologisch geteelde groenten er aan geloven en wordt in stukjes gehakt om daarna in de grote soeppan te verdwijnen. Dit beloofd een heerlijke en gezonde opkikker voor de lunch van morgen!
Er zijn al meer gasten aan boord die ook blijven slapen. Het is de hele avond een gezellig gekeuvel aan dek en we treffen het met het weer.
Comfort en gezellig.
Onbijt op de Kaat Mossel
De hutten zijn royaal en de bedden met lattenbodems slapen heerlijk. Over comfort niets te klagen.
Na een verkwikkende douche begeven we ons de volgende morgen naar de kombuis waar de geur van koffie ons tegemoet komt. Het is gezellig aan de ontbijt tafel. Iedereen doet ongevraagd wel iets. Niets moet alles mag. Je kunt helemaal jezelf zijn. Hier kom je dus ook nog tot rust!
Ouderwetse huiselijkheid
De gasten druppelen binnen en ondertussen wordt er nog een appeltaart in de oven geschoven. Wat een ouderwetse, warme huiselijkheid!
Na de nodige potten thee en koffie, een welkomswoord door Sjak én een uitleg over alle lijnen en de komende werkzaamheden tijdens het zeilen, gaan de trossen los.
zeilen op de Kaat Mossel
De “Kaat Mossel” glijdt zachtjes door het water, de haven uit. Je mag dus je handen uit je mouwen steken, moet niet maar met een schip van deze grootte is dat wel gewenst en handig.
Het is nog vroeg en op het water is het nog een beetje heiig, het zicht niet optimaal. Een zonnetje wordt later op de dag beloofd door een Marifoonstem vanuit de roef.
Zonder problemen en als een geoliede machine worden de zeilen gehesen en wanneer de motor uitgaat dient een gevoel van rust en stilte zich aan. De windkracht is slechts een drietje, het gaat er dus zeker niet ruig aan toe.
De sfeer aan boord is erg relaxt. Iedereen kletst met elkaar. Wat een warme groep mensen heeft de schipper om zich heen. Ondertussen genieten we van de nog warme appeltaart met slagroom en koffie of thee.
Bruine vloot, de schepen van weleer.
Er varen nog meer grote schepen van de bruine vloot om ons heen en het ziet er majestueus uit.
Met het zonnetje op m’n bol, op het inmiddels opgewarmde dek, mijmer ik weg en stel me voor hoe het hier bijna 100 jaar geleden moet zijn geweest terwijl dit soort schepen hun vracht over het IJsselmeer vervoerden. Er zullen toch ook veel barre momenten zijn geweest. Met dit weer is dat bijna niet voor te stellen.
Relaxte schipper, vol vertrouwen
Schipper eigenaar Sjak Romijn
Sjak staat, met het grootste vertrouwen, haar stuurwiel af aan iedereen die daar behoefte aan heeft. Ze is vrouw die haar mannetje staat. Ze heeft wel wat overeenkomsten met de echte Kaat Mossel en past bij dit schip. (Lees meer over Kaat Mossel op wiki)
Ze is een heel relaxte schipper maar heeft alles in de peiling. Ze blijft het overzicht houden. Niets ontgaat haar.
Lunch aan boord
lunch op de kaat mossel
De geur van soep en
warme broodjes voor de lunch brengt me weer teug naar het nu. We laten het ons allemaal goed smaken. Over de keuken niets dan goeds.
De tijd vliegt voorbij en veel te snel naderen we de haven van Lelystad weer.
Nadat de zeilen zijn gestreken glijden we weer zachtjes de haven in en meert de “Kaat Mossel” behendig aan op haar plekje aan de steiger.
Wat een heerlijke dag met een ervaren en trotse schipper, een warme groep met mensen, een lekker bed, en last but not least een kok met passie. Naast de schipper de belangrijkste persoon aan boord!
Ik heb genoten en omdat er nog een autoritje achteraankomt van 2,5 uur moet ik helaas de enorme tray met 20 glaasjes Beerenburger als afsluiting voorbij laten gaan.
Wat leuk om dit te lezen. Mijn man is met de vorige eigenaar Jan Bakker naar Groningen geweest om het schip op te halen. Wij voeren al met de Kaat Mossel voor er een mast en zeilen op stonden.
Wij zijn begonnen met zeilen in de weekenden op het Alkmaardermeer .
Later naar het IJsselmeer.
Veel herinneringen aan de Kaat Mossel
Wat een bijzonder verhaal. Dit zal Sjak, de huidige eigenaar vast heel leuk vinden.