Wie is Ingrid, wat doet ze en wat is haar drive?
Even voorstellen: Ingrid Herrebrugh, geboren in December 1956, gehuwd en moeder van 2 kinderen, dochter van 33 en een zoon van 18, oma van een kleinzoon van 8.
Vanaf mijn 16e werkte ik op kantoor in de boekhouding.
Ik ben van huis uit erg handig (o.a. met naald en draad) en voor de eigen boot maakte ik ook (bijna) alles zelf en volgens vrienden was er een schreeuwend tekort aan zeilmakers, dus negen jaar geleden de brui aan de cijfertjes gegeven en bij Dekker Watersport op de zeilmakerij gesolliciteerd en aangenomen.
En heb daar met enorm veel plezier gewerkt en enorm veel geleerd van Jelle Leidekker. Ongeveer de laatste 4 jaar deed ik voornamelijk reparatie e.d. aan jachtzeilen omdat ik geen problemen had met de grotere zeilen. Nou dat heb ik geweten, leek wel of ze elk jaar groter werden. Alleen het grootzeil van een grote platbodem was mijn grens.
Run je je bedrijf alleen?
Al 7 jaar help ik mijn man, Ruud Roos, met ‘zijn’(internet)bedrijf Rosch Marine, waar ik de boekhouding voor doe en zoveel mogelijk aanwezig ben op beurzen omdat dat enorm leuk werk is. Vooral de contacten met mensen en hun verhalen.
Al die jaren had Rosch Marine de opslag in een behoorlijk grote garage maar we kwamen echt ruimte tekort omdat onze voorraad groter moest worden. Alles wordt vanuit Amerika, Nieuw-Zeeland, China e.a. geïmporteerd, dus kan je geen kleine hoeveelheden laten komen. We moesten echt uitkijken naar een grotere opslag en dan met een ruimte voor een kleine showroom, omdat klanten vaak de producten wilden komen halen en ontvangen thuis is geen groot probleem, maar komt niet echt professioneel over.
Je bent eigenaresse van de “Zeilerij”. Vertel daar eens wat meer over?
Ik had al enkele jaren de droom voor een eigen zeilmakerij omdat ik het werk niet als werk beschouwde, maar als uitoefenen van een hobby (omdat ik zo enorm veel plezier in had) en als 50+ een beetje tabak had om voor een baas te werken. Vakantie, vrije dagen, je moest het vragen (werd wel bijna altijd toegestaan, maar vragen moet je) en ik wilde vrij zijn om zelf te beslissen en nam ontslag.
Wanneer ontstond het plan om zelf zeilmaker te worden?
Na 2 maanden begon het bloed toch weer te kriebelen en aangezien we op zoek waren naar een ruimte voor Rosch Marine opperde ik aan Ruud om een grotere ruimte te zoeken en dan te combineren met een eigen zeilmakerij. Ik was ervan overtuigd dat ik na pakweg een jaar of 1½ wel wat klanten zou hebben.
Hoe verliep het opstarten en waren er obstakels?
Zo kwamen we via Google op het pand aan de Oostzijde in Zaandam. Bij de 1e bezichtiging waren we al meteen verliefd, een karakteristiek fabriekspand aan de Zaan! en de verdeling van de ruimte, meer de lengte in dan een vierkant, nodigde gewoon uit tot een zeilmakerij.
Het huurcontract was dan ook binnen 3 weken getekend en in 1-2 weken tijd had ik ook de inschrijving bij de KVK rond. De naam (de Zeilerij) is niet op 1 dag verzonnen, maar kwam gaandeweg zomaar boven drijven. (om in nautische termen te blijven)
Er zijn geen echte obstakels geweest om het bedrijf op te starten, maar dat kan komen omdat ik precies wist hoe en wat (ik had me goed ingelezen via diverse sites die je kan vinden op het internet en wat te doen en te laten bij het opstarten van een bedrijf)
Zijn er moeilijke momenten geweest?
Na 6-7 weken hard werken (vooral schoonmaken, want het had al een jaar leeggestaan) kon op 8 januari 2011 officieel de deur open.
Ik werk nog op maan-en dinsdag bij een bedrijfsmakelaar in Haarlem en ben dan ook die 2 dagen gesloten. Ik dacht in het begin dat het toch niet zo druk zou zijn omdat je nog nieuw bent dus plande ik ook de vrijdag als een gesloten dag, dan kon ik de boekhoudingen doen van zowel de zeilmakerij als Rosch Marine. Nou dat heeft welgeteld 1 week gekund, daarna is alles in een sneltreinvaart gegaan.
Heb enorm veel tijd gestoken in het invullen van mijn website, met name de goede tekst met de juiste (zoek)woorden, maar dat is beloon!
9 van de 10 klanten hebben mij gevonden via Google en ook heb ik al diverse complimenten gehad over de outlook en informatie van de site.
Heb je zelf nog tijd om te varen?
Tijd om zelf te varen begon er een beetje bij in te schieten en dat is natuurlijk niet echt slim. Je kan geen 7 dagen in de week blijven werken en zelf geen boot zien!
Dus werk ik vaak ’s avonds nog even 2 tot 2½ uur (als ik er zin in heb) zodat ik nog steeds het werk op afgesproken tijd kan afleveren en zonder stress vanaf zaterdagmiddag kan genieten van een weekendje op de boot.
Zijn er bijzondere ervaringen die je hebt omdat je vrouw bent?
Of klanten specifiek naar mij toekomen omdat ik een vrouw ben, weet ik niet. Ik weet eigenlijk ook niet of er meer vrouwelijke zeilmakers zelfstandig zijn (heb er nooit naar gezocht). Wel is er altijd eerst een klein beetje twijfel bij enkele mannelijke klanten of je wel gedegen kennis van bijvoorbeeld een jachtzeil hebt om die specifieke reparatie of aanpassing te doen, maar die twijfel duurt nooit lang. Ik heb een behoorlijke kennis en als er enige twijfel is heb ik een goede raadgever in Ruud en kan ook raad vragen bij een andere zeilmaker die nog meer kennis en ervaring heeft dan ik.
Heb je nog meer plannen voor de toekomst?
Inmiddels kan ik ook nieuw canvaswerk aannemen, omdat ik sinds eind april een freelancer kan inhuren die zomaar binnen kwam wandelen en die ik nog kende van vroeger bij Dekker en zichzelf aanbood als vraagbaak en helpende hand. Ja, ik ben op zondag geboren, dus dat moet het gewoon zijn dat ik zoveel geluk heb. Er zijn zoveel bedrijven op zoek naar goed personeel en bij mij komen ze gewoon binnenwandelen.
Sinds ½ mei is er nog een freelancer bijgekomen die graag het vak wil leren (ook zij is gewoon binnen komen wandelen) en wilde een carrière switch. Ze heeft de kunstacademie, textiele vormen gedaan, dus textiel heeft geen geheimen voor haar.
Ze is enorm enthousiast en snel van begrip, dus als ik erg veel werk heb liggen, helpt ook zij mij uit de brand en ondertussen leert ze het vak.
ONS MOTTO: ALS JE IETS DOET, MOET JE HET GOED DOEN!Mag ik mezelf voorstellen?
Wat maakt je gelukkig als watersporter?
Ik ben pas 26 jaar geleden gaan zeilen, toen leerde ik Ruud kennen, daarvoor heb ik hoogstens een keer geroeid. Pas sinds 6 jaar ga ik er af en toe alleen met mijn vriendinnen opuit, ik hou van de wind door mijn haar en het liefst een waterig zonnetje erbij.
Ik blijf nog steeds bijleren over het zeilen en het gedrag van de boot, Ruud is een goede leermeester (als ik wil luisteren). We hebben meestal een vaste rol aan boord, dat is er zo ingerold, (ik kan bijvoorbeeld onder iedere hoek en praktisch alle omstandigheden koffie zetten GEEN INSTANT DUS) gewoon omdat ik bij wat harde wind het veiliger vind als bepaalde dingen doet in plaats van dat ik het doe.
Zoals de sluis invaren, Ruud beheerst de boot beter dan ik, ik sta voorop en geef met handgebaren aan hoe ver, waarnaar toe, vooruit, stoppen en noem maar op en hij geeft aan of we stuur-of bakboord uitgaan. In de loop van de jaren hebben we daarin ons eigen gebarentaal ontwikkeld en het werkt in 99% van de gevallen uitstekend.
Wil je reageren op dit bericht, een reactie voor Ingrid? Leuk! Doe dat dan hieronder.