Melissa Vooren

Melissa Vooren

Melissa is één van de stoere teamleden van Atlantic Dutchesses, die in 2020 deelneemt aan de Talisker Wiskey Atlantic Challenge.

 

Wie is Melissa Vooren?

Iemand die altijd op zoek is naar avontuur. Ik groeide op in Purmerend met mijn ouders en zusje. Vanaf mijn 16e jaar vaarde ik altijd al mijn eigen koers. Vaak een kalme zee, maar ik ben ook wel eens hoge golven tegengekomen.

Ik ben iemand die vaak het randje in dingen opzoekt en heel graag onderweg mag zijn. Eind 2016 ben ik in Malaga (Spanje) gaan wonen en sindsdien werkzaam voor Hypotienda. Dit is een erkend verzekeringsagent voor héél Spanje De afgelopen 3 jaar in Spanje heb ik pas ontdekt wie ik echt ben.

Waar word ik nu echt blij van?

Vroeger had ik een hekel aan lopen als iemand mij nu vraagt wie gaat er mee naar de bergen om te wandelen? Dan sta ik al snel vooraan.

Begin april dit jaar stond alles in de goede zin van het woord even op z’n kop. “Geen vriend tot na de Race” riep ik. Compleet mislukt😊! Corona heeft het voor ons niet gemakkelijker gemaakt, maar zelf ben ik stiekem toch wel heel blij, want anders had ik mijn huidige partner niet gevonden.

De vraag was…Wie is Melissa?: Iemand die weer in Nederland (Friesland) woont, risico’s neemt en vooral sterker is dan ooit!

Wat is jouw watersport ervaring?

Watersport ervaring is pas op latere leeftijd ontstaan. Ik was namelijk een echt paardenmeisje vanaf mijn 7de jaar. Op het moment dat ik in Friesland ging wonen zo’n 12 jaar geleden, kwam ik voor het eerst in aanraking met de watersport. Iemand vroeg mij om een keer mee te gaan roeien. Dit was eigenlijk ook de eerste keer dat ik op het water was. Hierdoor werden mijn kaders vergoot en besefte ik dat er meer was dan alleen paarden.

Het roeien werd een enorme passie, verslavend zelfs. Doordat ik nieuwe mensen leerde kennen, ben ik ook gaan zeilen. Vakantie op een boot daar is toch niks aan dacht ik bij mezelf, nou, daar ben ik van terug gekomen ik ben niet meer van het water af te slaan.

Roeien, zeilen, suppen, kitesurfen overal kan ik van genieten. Na de race wil ik zeker nog iets met kajakken gaan doen!

Hoe ben je bij het Atlantic Dutchesses team terecht gekomen?

Vanaf de oprichting zit ik al bij het team. Een 2-tal mannen uit Friesland waren op zoek naar teamgenoten om zelf een deelname te realiseren. Gekscherend zeiden we tegen elkaar waarom gaan we niet met 2 boten, een mannen- en een vrouwenteam. Zo is het balletje gaan rollen en ontstond er ook een vrouwenteam. 

Uiteindelijk zijn de vrouwen hun eigen koers gaan varen. Er ontstond een teamnaam, oprichting stichting, website, EEN BOOT,……en dan realiseer je je ineens; Dit is serieuze shit! 

Wat was de reactie van je gezin, familie en omgeving?

Haha, moet van deze vraag wel lachen, want het eerste dat ik hoorde was: “Nee, niet weer zo een impulsieve actie. Morgen vertel je ons zeker dat je naar de maan gaat”. Dat waren de woorden van mijn zusje. Mijn familie staat volledig achter me, maar vinden het gekkenwerk! Mijn vader had er in het begin veel moeite mee, maar weet inmiddels, dat als zijn dochter eenmaal iets heeft bedacht, dit ook tot uitvoering brengt.

Mijn partner kreeg het er gratis bij, hij leerde mij zo kennen. Dit gebeurde toen ik op zoek was naar iemand die ons kon helpen met een klus aan de boot. Uiteindelijk was de eerste date sneller geregeld dan de klus voor de boot. Nu ik dit zo schrijf denk ik: Uiteindelijk heeft de “Queen” ons toch maar mooi samengebracht.

Waar komt de power vandaan om dit aan te durven?

Lastige vraag. Ik ben van nature een gedreven persoon en in mijn ogen is niks onmogelijk, als je er zelf maar keihard voor wil werken. Opgeven is geen optie, dit heb ik met alles zoals uren zoeken op YouTube naar een oplossing hoe ik iets gewijzigd krijg op bijvoorbeeld sociale media. 

Stilzitten kan ik slecht en zoiets als Yoga was een complete ramp voor mij. Ogen dicht doen, je hoofd leegmaken?? Terwijl ik op dat matje lag was ik lijstjes aan het maken of dingen aan het afstrepen. Ik schrijf namelijk niks op, alles zit in mijn hoofd. Als ik geluk had dan was ik de laatste 10 minuten relaxed van de les. Klinkt misschien gek, maar ik ben iemand die op volle toeren het beste functioneert en zo ook de power ontwikkelt voor dit unieke avontuur. 

Zijn er momenten waar je tegenop ziet tijdens de oversteek?

Niet bepaald, er zijn zoveel dingen waarvan ik denk hoe zal dit zijn tijdens de race. Ik ben iemand die altijd wel een plan B en C heeft of dit ter plekke bedenkt. Beren bestaan niet op de weg! 

Eerst dacht ik, tja, wat als ik ziek word, niet kan omgaan met de vermoeidheid of irritaties aan boord. Nu denk ik wat als iemand van ons positief test op corona en we hierin een keuze moeten maken een dag voor vertrek. Ik probeer alles zoveel mogelijk over mij heen te laten komen nu en ook tijdens de race. 

Wat is er nodig voor een breek moment?

Dat mijn snickers op zijn en ik zwaar moet gaan onderhandelen met de meiden en dan hun snickers niet willen afstaan voor iets anders.

Zonder gekkigheid, ik probeer hier niet over na te denken als het moment daar is zoek ik naar een oplossing. 

Hoe kom je daar overheen?

Tegen mijzelf blijven zeggen dat het niet beter wordt als ik in een negatieve cirkel blijf zitten, uiteindelijk wordt alles beter.

Waar kijk je het meest naar uit en ga je helemaal blij van worden?

SURFEN op de golven en natuurlijk die finishlijn, het moment dat je met elkaar de vuurpijlen de lucht insteekt en schreeuwt van blijdschap dat we het gehaald hebben. 

Wat is je taak in het team? 

Het manusje van alles. Doordat ik al vanaf het begin in het team zit en alles bleef coördineren zorg ik in grote lijnen dat alles loopt, deadlines gehaald worden, en logistiek alles geregeld is. Veel doe je samen of in een tweetal. Wat echt helemaal mijn eigen is dat zijn Instagram en Facebook.

Aan boord zorg ik samen met Renate dat we zoveel mogelijk weten van de plotter, VHF en stuurautomaat. Mij moet je geen schroevendraaiers of iets in die zin geven want daar heb ik geen geduld voor. Maak eerder iets kapot dan repareer. Laat mij maar met computergestuurde dingen bezig zijn en het foute uur verzorgen. 

Wat vindt je het leukste om te doen?

Ik vind alles leuk dat is vaak ook een probleem, maar social media, voeding en het logistieke gedeelte zijn wel de leukste dingen die ik doe in de aanloop van de race. Aan boord, roeien natuurlijk maar ik denk dat ik straks ook uitkijk naar momenten zoals eten maken, de kleine klusjes doen en natuurlijk zorgen dat de mensen op de wal van informatie worden voorzien om onze socials up to date te houden.

Welke momenten vind je lastig?

Geduld hebben, ik hou van snel en kort schakelen. Meteen doorpakken en afwerken die handel.  Straks op de grote oceaan gaat ook niet alles vanzelf en zal ook het nodige geduld van je gevraagd worden en dan zit je heel dicht op elkaar met verschillende persoonlijkheden. 

Zijn er voldoende financiële middelen?

We staan er niet slecht voor maar het blijft een feit dat er nog persoonlijk geld achteraan moet.  Nu ben ik van mening dat dit ook zo hoort te zijn, maar liever geen 10 duizenden euro’s. 

Kun je nog sponsoren gebruiken?

Zeker weten! 

Wat kunnen zij van jullie verwachten?

Wij hebben voor elke ondernemer/ bedrijf pakketten of dit nu voor een groot of klein bedrag is. Voor de grotere partners vanaf 5.000 euro maken wij reclame door middel van een logo van 50cm aan beide zijde op de boot. Daarnaast vermelden wij deze bedrijven op onze social media en website. Ook een bedrijfspresentatie na de race behoort tot de mogelijkheden. 

Waarom is er voor VrouwenHart gekozen?

Bij het oprichten van de stichting is er bewust gekozen om als vrouwenteam een verschil te maken voor andere vrouwen in de wereld. Hieruit is ook onze slogan voortgekomen: Door vrouwen voor vrouwen! Vanuit hier ga je verder nadenken, zoek je een doel, wat past bij ons en wat is uniek.

Een eerdere teamgenoot, ook een Marieke is werkzaam in het UMC Utrecht en hoorde van dit onderzoek. We hebben ons hierin verdiept en kwamen al snel tot de conclusie dat dit bij perfect bij ons aansloot. 

Hoe ziet de samenwerking eruit?

Samen met de Vrienden van het UMC Utrecht & Wilhelmina Kinderziekenhuis proberen we de komende maanden zoveel mogelijk aandacht te genereren. Hiermee hopen wij dat het gaat leven in Nederland om zo alle Nederlanders te stimuleren een kleine bijdrage te geven aan dit geweldige onderzoek van cardioloog Hester den Ruijter.

De vrienden van het UMCU hebben ook de mooie donatie pagina in beheer die hiervoor speciaal is ingericht. De corona situatie had helaas ook invloed op onze agenda wat betreft beurzen en events Deze hebben helaas niet plaats kunnen vinden. 

Wat zijn de drie belangrijkste persoonlijke dingen die je meeneemt

Mijn geluks engeltje die ik van een vriendin heb gekregen, deze ligt overigens al in onze Queen. Ook heb ik een paar foto’s waarop ik mensen heb gevraagd om hier wat op te schrijven. Als derde heb ik een klein boekje om tekstjes op te schrijven gedurende de race.

Komt er een andere Melissa aan in de Carieb?

Nee, en dat zou ik ook niet willen. Denk wel dat ik bepaalde inzichten zal krijgen die je anders niet ontdekt in jezelf. Je gaat tenslotte heel diep en over je eigen grenzen heen.

Ik ben heel nieuwsgierig naar wat het met mij gaat doen als je compleet uit je comfortzone gehaald wordt. En niet geheel onbelangrijk zal ik mijn mobiel en werk compleet uit mijn systeem hebben ofwel, back to basic.

Waarvan word jij heel gelukkig?

Hiervan, avonturen beleven en dat met andere kunnen beleven. Van de mensen om mij heen die achter mij staan in dit project, want dat is niet altijd makkelijk voor hen. Kleine dingen zoals lekker eten met een goed glas wijn. 

Wie zou je voor je vertrek nog graag ontmoeten of spreken en waarom?

Mijn (oud) collega’s en Ilse Burggraaf, eigenaresse van Hypotienda. Dankzij de ruimte die ik van hen heb gekregen kon ik aan dit avontuur beginnen. Door de Corona situatie ben ik nauwelijks nog op kantoor in Malaga geweest, een echt afscheid en bedankje naar hen is er (nog) niet van gekomen. Dit komt hoe dan ook, desnoods na de race verwacht ik wel dat we dan Sushi gaan eten.   

Wat doet Melissa over 5 jaar?

Een reisje naar de maan toch😊?

Om heel eerlijk te zijn geen idee, want daar denk ik nooit echt over na. Hoe georganiseerd ik dingen kan uitvoeren in projecten en werk hoe slecht ik die eigenschap toepas in mijn privéleven.

Wat wel zeker is dat ik nog veel mooie reizen en avonturen (rally rijden) wil gaan maken samen met mijn partner. Ik hoop dat ik zijn kinderen ook wat kan meegeven van de reizen en de avonturen die ik heb beleefd. Met de jongens vissen in Schotland of Zweden, rondtoeren in een campertje. 

———————–

Wil je reageren, de meiden aanmoedigen, een hart onder de riem steken? Doe dat hieronder!

Volg hier de Atlantic Dutchesses vanaf La Gomera naar Antiqua

Lees meer over the Atlantic Dutchesses