Sigrid Greven

Een Belgische dame met pit!

Hey Corrine,

Sorry van het late antwoord. Inderdaad, we hebben het steeds veel te druk, hee!?

Ik woon sinds vandaag op mijn boot, hoop nu eindelijk wat meer tijd vrij te krijgen voor het (echte) boten-zeilen-reizen leven.

 

Dus, leek het me een mooie start om jouw interview te doen!

De lezers van mijn site zijn natuurlijk vooral vrouwen.

Fijn, niet dat ik iets tegen mannen heb maar, er is vaak een onevenwicht in het zeilersmilieu. Dus sta ik erg achter zeilende vrouwen.

Als je zelf nog een vraag wilt aanvullen, weghalen wat wil veranderen is dat prima hoor!

Okay, doe ik.

Daar komt ie:

Wie is Sigrid, wat doet ze en wat is haar drive?

Ik ben de 3^de en jongste dochter van Ferdinand en Annie, 46 jaar geleden geboren en een absoluut product van mijn avontuurlijke vader en sportieve moeder, beiden trouwens ook zeilers enige tijd geleden.

Als Vlaamse groeide ik op tussen Gent en Antwerpen, ging naar school, verhuisde vaak, studeerde in diverse Vlaamse grootsteden, haalde diploma`s en werkte zowel in Brussel als Antwerpen als cartooniste en grafica.

Simultaan zeilde en surfte ik op de Belgische binnenwaters en de grijze Noordzee.

Momenteel heb ik 4 jaar tijd genomen om te reizen, te zeilen en te avonturieren.

De drive: een jeugddroom die bleef overheersen en nu verwezenlijkt wordt.

Je bent eigenaresse van Lucky Bitch, vertel daar eens wat meer over.

“Van de boot of de website?”

Over de boot:

ik was op mijn 6^de reeds kapitein van mijn eigen opblaasbare rubberboot. Dat voelde goed.  Zowel de boten als ikzelf zijn geëvolueerd: Flying Junior, 420, 27voeter kajuitjacht en nu de 35 voeter stalen Van De Stadt voor het grotere werk…

Een eigen schip hebben is fantastisch. Ik heb jaren mijn eigen huis gehad maar, bakstenen konden me niet charmeren. Een eigen zeiljacht zie ik als perfecte combinatie van zeilen, wonen en reizen.

In het verleden heb ik vaak mee gezeild als opstapper op andere jachten. Heel leerrijk en onontbeerlijk in de zoektocht  naar je eigen schip. Doch, eigenares en kapitein zijn, heeft net dat iets meer: je eigen vrijheid. Geen afhankelijkheid.

Het  is helaas ook een behoorlijke verantwoordelijkheid. Investeringen zowel in tijd, energie en geld zijn eindeloos.  Het gaat wel, zo lang je bereid bent er meer dan 100 procent voor te gaan.

En tja, als vrouw …. heb je de bijhorende min-en pluspunten. Het is leuk dat er extra respect is en dat mannen spontaan willen helpen. Het is niet leuk dat je technisch en fysiek meer inspanningen dient  op te brengen. Maar, dat brengt ons dan weer terug naar dat extra respect,  niet?

Over de website (vraag was niet zo duidelijk dus doe ik ze allebei):

ik vond het zalig een eigen website te creëren, es niet voor een baas of klant, gewoon mijn visie. Als grafica en doordrongen van eindeloze creatieve ideeën was het concept in 1, 2, 3 geklaard.  Er is heel veel positieve feedback. Verder zijn de praktische doelstellingen ook ingevuld: de website is een leidraad van mijn project, iedereen kan mijn relaas volgen en ik vind het een leuke creatieve vorm van verslaggeving.

Wanneer ontstond het plan van je reis?

Rond de wereld zeilen is een jeugddroom. Reeds van mijn 12^de levensjaar dacht ik er dagelijks aan. Op volwassen leeftijd besloot ik er echt voor te gaan. Vanaf dan nam ik alle beslissingen in het kader van mijn wereldreis-plan. Momenteel heb ik tijd en geld om mijn plan te concretiseren.

Hoe is je plan ontstaan?

Mijn ouders waren avontuurlijke en sportieve zeilers. Als puber ging ik met hen  en mijn 2 zussen met hun 28 ft Spirit zeiljacht tot in Noord Afrika op zeilvakantie, maanden aan een stuk. Dit was voor mij het summum: de zee, het zeilen, het avontuur, de vrijheid.

Verder heb ik van kinds af  een  passie voor water.

Hoe verliep het opstarten en waren er obstakels?

2 jaar geleden is het plan `concreet` opgestart. Ik zie die afgelopen 2 jaar als heel hard werken. Eindeloze to-do lijstjes en alles wat er voor moet wijken. Het is vaak hard geweest. Je bent in voorbereidingsfase. Dat betekent eindeloos werken en geld investeren. Er wordt niet vaak genoten, terwijl anderen gaan fuiven of city-trips maken, ben jij op je eentje aan je boot aan het werken, niet altijd even lollig.

Obstakels: de eindeloze nieuwe zelf-op-te-lossen-problemen. Het er finaal toch alleen voor staan. De angsten, twijfels, tegenslagen, discussies, onbegrip, ontgoochelingen, tegenvallers, ….

Met wie onderneem je dit avontuur?

Wel, ik heb nooit zin gehad in het solo-zeilen. Ik vind het tevens onveilig. Helaas, ben ik tot 3 keer toe mijn vertrouwen kwijt geraakt in een partner die wou mee doen met het grote avontuur L.

Tja, mensen springen maar al te graag mee op de boot als je het hebt over een wereldreis en/of de Caraïben. Te meer als ze verliefd zijn… Jammer genoeg, kon ik na enige tijd (lees meestal na een periode van heel hard werken) niet meer op hen rekenen en stond ik er weer alleen voor. Je kan blijkbaar alleen vertrouwen op je zelf.

Anderzijds, zeil ik al 20 jaar met vrienden die meezeilen als opstapper op mijn jacht. Een namiddagje, een weekend maar, ook langere vakantietrips. Dat is steeds fantastisch geweest, zowel voor mij, skip als voor hen, crew.

Dus, zou ik liefst op die wijze mijn reis ondernemen: met een wisselende bemanning. Zeilers of avonturiers die op punt A aanmonsteren en meevaren tot punt B. De boot is groot genoeg voor een 4tal personen. Voor mijn oceaanoversteek heb ik al zeker 1 opstapper. De rest is nog in beraad.

Voel je je geroepen: neem zeker contact met me op.

Crew gezocht!

Kandidaten om aan deze reis gedeeltelijk of volledig deel te nemen, contacteer me: lbgoesaround@gmail.com .

Kijk ook voor meer informatie op mijn website: www.luckybitch.be

Voorwaarden: enthousiasme, enige zeilervaring of er voor open staan dit te leren, handig, werklustig, optimisme, zin voor avontuur, betrouwbaar en stabiel. Over jezelf weten dat je een dergelijk avontuur wil en kan aangaan is een must.

Graag hoor ik van je. De verschillende opstap/deelnamemogelijkheden kunnen we dan bespreken even als de periode.

Neem je speciale attributen mee op reis?

3 knuffels,  de conforme bootuitrusting voor lange oceaanreizen (zie website).  Een dagboek en mijn tekendoos en schetspapier.

Organiseer je anders dan mannelijke vertrekkers omdat je vrouw bent?

Ik neem een grote voorraad OB mee, ha, misschien kan je die wereldwijd niet vinden – geen idee?

Verder dien ik me vooraf grondig(er?) in te lichten over diverse technische zaken. Zo heb ik een demo-toer over de  motor (gegeven door de technieker) gefilmd en heb ik samen met een vriend het elektrische schema opgemaakt met de nodige nummering. Het zijn zaken die ik niet kan onthouden wegens te weinig interesse, doch die je dient te kennen. ` Ik vraag het wel even aan mijn man` en/of  `da`s mannenwerk` zit niet in de mogelijkheden…

Vervolgens hoop ik ook fysiek alles aan te kunnen. Maar, men zegt dat ik na 4 jaar op zee wel even veel spieren zal hebben als een echte zeebonk…

Zijn er nu al bijzondere ervaringen omdat je vrouw bent?

Ja, erg veel respect als je je mannetjes kan staan. Ook erg veel aandacht en deuren gaan snel open, een stoel wordt vaak aangereikt en je kan de uitnodigingen met moeite opvolgen. Ik hoorde van mannelijke solo-zeilers dat ze soms een hele avond alleen bleven zitten in een vreemde zeilersbar. Dat kan ik me niet voor stellen! Verder kan je ook de stoere mannenpraat veel beter relativeren en heb je de wijsheid om toch van tijd tot tijd er met een `wauw` en `amai` op te reageren, haha.

Bij bijvoorbeeld aanleg manoeuvres hoef je geen cowboy-of haantjes gedrag te vertonen,  je `mag` alles heel traag en voorzichtig aanpakken.

Wat verwacht je dat je reis na terugkeer heeft toegevoegd aan je leven?

Rust, inzicht en prachtige herinneringen.

Wat maakt je gelukkig als watersporter?

De constante aanwezigheid van het water. En dat je alle facetten van de watersport kan delen met andere watersporters.

 

 

http://luckybitch.be

Wil je reageren op dit bericht, een reactie voor Sigrid? Leuk! Doe dat dan hieronder.