Trudie Rutten

Wie is Trudie Rutten?

Een vrouw (1953) die zich graag inzet voor dieren en hun eigenaren. De liefde voor dieren, voornamelijk voor honden is al ontstaan is de kindertijd. Mijn wens om dierenarts te worden kon toen niet gerealiseerd worden. De verpleging was in die tijd een goed beroep voor een meisje.

Ik heb op diverse plekken in de verpleging gewerkt. De leukste tijd vond ik de wijkverpleging in Rotterdam. Mijn werkgebied bestond uit de wijken Feyenoord en Noordereiland.

Veel patiënten waren oud-binnenvaartschippers die vanwege hun pensioen aan de wal waren gegaan. Ik luisterde ademloos naar hun verhalen en keek op van hun bijzondere gewoontes, hun huis leek van binnen vaak op een schip. Sommige mannen droegen de hele zomer een zomerschipperstrui en s ’winters de wintertrui. Ze gingen er zelfs mee naar bed.

Ik heb drie volwassen kinderen. Het huwelijk waaruit zij geboren zijn heeft geen stand gehouden. Ongeveer 17 jaar geleden kreeg mijn leven een nieuwe wending. Ik heb mijn hart gevolgd door opleidingen te volgen waarmee ik een hondenschool en een dierenpraktijk kon opstarten en 16 jaar geleden kreeg ik een relatie met mijn huidige partner.

Wat is je passie?

Mijn passie is mijn hart te volgen in het leven. In de praktijk betekent dat het leven en werken met honden en andere dieren. Mijn tweede passie is varen, het liefst lange vaartochten maken met mijn man. Schrijven, fotograferen en als er tijd over is schilderen zijn ook belangrijk voor mij.

Hoe ben je in de watersport terecht gekomen?

Door mijn partner, hij vaart al 30 jaar. Ik had geen ervaring in de watersport. Hij heeft me alles met veel geduld bijgebracht. Ik was meteen besmet met het watersportvirus. We varen met een motorjacht.

Je hebt dieren aan boord, vertel daar eens wat meer over.

Onze twee honden gaan zo veel mogelijk mee aan boord. Vorig jaar maakte we met hen een 9 weekse vaartocht naar Duitsland en Denemarken. Net zoals de meeste hondenliefhebbers beschouw ik de honden als onderdeel van het gezin. Honden leven in vergelijking tot andere dieren het dichts bij de mens. De voordelen zijn de gezelligheid van hun aanwezigheid. Het is leuk om te zien hoe ook zij ervan genieten. Nadelen zijn er natuurlijk ook; je moet bijvoorbeeld rekening houden met vaartijden en afmeerplaatsen. Er zijn veel praktische oplossingen te bedenken die het leven met een hond aan boord gemakkelijker maken. Wij denken ze samen uit, mijn man is erg handig in ontwerpen en bouwen, dat komt goed van pas.

Waarom begon je met hondenaanboord.nl?

Vorig jaar is mijn boek “Honden aan boord” uitgekomen. In de jaren dat ik een hondenschool en praktijk had ontwikkelde ik een eigen visie op honden, ik ging ze steeds beter begrijpen. Wat mij opviel was dat er nog geen boeken over honden en watersport of beroepsvaart waren uitgekomen. Terwijl er zoveel soorten hondenboeken zijn! Een op de naar schatting vier boten heeft één of meer honden aan boord. Tijdens vaartochten sprak ik met varende hondenliefhebbers en ik bedacht toen dat ik een boek over dit onderwerp wilde schrijven.

Omdat je bij vaartochten op jezelf aangewezen bent moest het een naslagwerk worden waarin je zowel EHBO, oplossingen voor praktische problemen en antwoorden over hondengedrag moest kunnen vinden.

De rust om te kunnen schrijven vond ik tijdens een lange vaartocht naar Berlijn en de inspiratie putte ik uit de ervaringen van hondenliefhebbers die ik ontmoette in de havens. De website is direct bij het uitkomen van het boek in de lucht gegaan. De bedoeling was om daar aan verandering onderhevig zijnde onderwerpen zoals geldende regels en inzichten bij te houden.

Hondenaanboord.nl is inmiddels een website voor en door varende hondenliefhebbers, met tips, vragen en heel veel foto’s. Mensen kunnen er bijvoorbeeld een eigen pagina voor hun scheepshond op laten plaatsen.

Heb je tips voor andere watersportvrouwen?

Kijk naar wat jezelf leuk vind en streef dat na. Begin bijvoorbeeld aan een nieuwe bezigheid of hobby. Voor mij is het belangrijk dat ik kan schrijven, de website kan bijhouden en een fotoprogramma heb. Een laptop biedt mij veel mogelijkheden.

Vorig jaar heb ik drie dagen met een groepje vrouwelijke collega’s op het Animal event bij de Beekse bergen, gestaan. Wij waren daar naar toe gevaren. Drie vrouwen die een paar dagen vanuit de boot konden ondernemen en genoten van het logeren aan boord. Ik werd hierbij bijgestaan door mijn vaarvriendin.

Ik begrijp heel goed dat er spanningen kunnen zijn aan boord,  je moet met je partner in een kleine ruimte samenleven en bent volledig op elkaar aangewezen. Aan de andere kant kun je hier goed van leren samenwerken.

Ik denk dat veel mannen zich een beetje bedreigd voelen wanneer de vrouw ineens het roer in handen wil houden. Voor hen is vaak juist dat onderdeel van de watersport erg belangrijk. Wellicht helpt hierin een positieve benadering beter dan de strijd met hem aan te gaan.

Waarom heb je je bij Vrouwaanboord aangemeld?

Omdat de website Hondenaanboord.nl  een succes is denk ik. Hierdoor ben ik erachter gekomen dat het leuk is om dingen die je bezighouden te delen met gelijkgestemden.

Waarvan word jij heel gelukkig?

met mijn honden de natuur verkennen

‘s Ochtends om 6 uur wegvaren terwijl de zon opkomt en het water nog stil is, met mijn honden de natuur verkennen, een goede foto schieten, met een wijntje in het zonnetje op het achterdek, uren genieten voorop de punt tijdens het varen, een sluistrap in Frankrijk (maar niet in de regen), als we samen met alle kinderen bij elkaar zijn, lekker eten met (vaar)vrienden. Enz.

Wat doet Trudie Rutten over 5 jaar?

Dat heb ik me nog nooit afgevraagd, zover vooruit kijk ik eigenlijk niet. Ik hoop dan in ieder geval een nieuw boek geschreven te hebben en misschien ligt onze boot tegen die tijd wel bij de Middellandse zee.

Wie zou je graag ontmoeten en waarom?

Bezoek aan een scheepsdierenkerkhof in Frankrijk

Ik zou graag met Heather Simpson van het Natural Animal Centre meegaan naar Afrika. Dieren die in een natuurlijke omgeving en in sociale verbanden leven – kunnen ons helpen onze huisdieren te begrijpen. Van haar leerde ik om vanuit compassie naar dieren te kijken en ze te behandelen.

Bekijk het vervolg interview van Trudie over haar eerste oversteek naar Engeland.

Schrijf hieronder je reactie op Trudie haar verhaal en/of deel het met anderen via de Social Media  knoppen aan de linkerkant.