4 x vrouwaanboord?
5 vriendinnen aan boord
Ze lagen 2 boten verder en liepen af en aan over de steiger: Korte broek, topje, lang haar. Meiden rond de 15 jaar. Ik telde er 4.
De volgende ochtend liepen ze er weer nu met grote handdoek richting toilet en douches.
Blijkbaar waren ze alleen, 4 x vrouwaanboord.
Enigszins nieuwsgierig besloot ik eens een kijkje te nemen wat de meiden op deze boot voor plannen hadden en klopte tijdens het ontbijt aan met de vraag of ik een praatje mocht komen maken. Ze waren verrast maar vonden het ook best spannend.
Het ziet er binnen heel gezellig uit. Het is een wat oudere kajuitinrichting, de boot een wat oudere dame, maar daardoor juist heel sfeervol. De meiden zitten rondom de tafel, die vol staat met ontbijt spulletjes, borden, kommen en dergelijke. Ze zijn in ieder geval qua proviand goed voorbereid op stap.
Het zijn er geen 4 maar 5! Irene, Fabienne, Suus, Debra en Milou.
Deze 5 meiden zijn vriendinnen en zaten tot voor kort bij elkaar in de klas op het Revius Lyceum in Doorn.
Ze geven enthousiast antwoord op mijn vragen.
Wat hebben jullie met varen?
3 van de meiden zijn vorig jaar op zeilkamp in Friesland geweest.
“We wilden in de vakantie toch op een kamp en het leek ons wel leuk om te kunnen zeilen, dus werd het een zeilkamp.” Gaven ze aan als de reden dat ze kozen voor een zeilschool.
“We zeilden er met een Valk. Natuurlijk kun je dat niet vergelijken met deze boot”, vonden ze.
Debra heeft ook nog gewindsurft in Frankrijk, geleerd bij een surfschool.
Haar ouders zijn ook enthousiaste surfers en surfen vooral tijdens de vakanties in Frankrijk.
Irene heeft thuis een Valk en haar broers en haar vader kunnen het ook heel goed. Ze is blij, zegt ze, want: “Nu, na het zeilkamp, heb ik er ook meer gevoel voor.”
Daarnaast vind ze het nu ook leuk om de wind voelen.
De boot is van Suus haar vader. Het is een zeilboot, een Centurion 32’, met de naam “Stroom” en ligt in een haven aan de Oosterschelde.
Suus heeft geeft geen zeilervaring, maar is natuurlijk wel gewend om op deze boot te zijn.
Ze vertellen dat ze straks gaan varen…
Plotseling voel ik een soort schrik door mijn lijf. Het journalistieke gevoel waarmee ik hier aan boord ben gestapt wordt woest verdrongen door mijn moederinstinct. Het vliegt door mijn hoofd:
Deze meiden willen op de Oosterschelde gaan varen met deze 32 footer en hun zeilervaring reikt niet verder dan een Valk en surfplank!
In mijn verbeelding zie ik ze al onderdoor de schuiven van de Stormvloedkering, door het kolkende water meegezogen worden. Gelukkig is er weinig wind maar toch….
In mijn schrik vraag ik me af hoe ik deze meiden van gedachte kan laten veranderen, zodat ze in de haven blijven en het zeilen uit hun hoofd laten…
Dan komt het verlossende woord.
De vader van Suus is in de buurt. Hij heeft de meiden naar de haven gebracht.
En heeft zelf van deze gelegenheid gebruik gemaakt een bezoek te brengen aan zijn ouders in de buurt en heeft daar ook overnacht terwijl de meiden samen aan boord waren.
Hij is de schipper en komt zo weer aan boord.
Pffff…gelukkig maar…
Ik ben even in de war omdat ik me zo heb laten meeslepen….
Het vergiet met de witte druiven wordt doorgegeven, iedereen nog een gezond toetje bij het ontbijt.
Winkelen in Zierikzee
Gisteren zijn ze met de auto van Suus haar vader naar Zierikzee geweest.
Even de haven bekeken, wat winkeltjes gezien en boodschappen gedaan voor deze dagen.
De meiden hebben vannacht geslapen en ook gegeten op de boot.
Allen zeer tevreden over de lekkere zelfgemaakte soep met stokbrood. En nog meer gezonds erbij zoals tomaatjes, en paprika en wortel.
“Vanavond hoeven we niet te koken want we rijden weer naar huis.”
In totaal zijn ze 2 dagen aan boord.
Wat vinden jullie van de haven?
Ze zijn het met elkaar eens: De haven heeft wel een mooie ligging maar is wel erg stil.
Ze hoopten wel wat te kunnen drinken of naar winkeltjes te kunnen maar de stilte is ook wel erg fijn.
“Er is ook een leuk klein strandje.”
“En er is ook een gezellig restaurantje waar we lekkere appeltaart hebben gegeten!”
“Ja, vinden ze allen, het is wel een mooie haven.”
Varen met het roeibootje door de haven terwijl een grote rondvaartboot binnen komt varen komt ook nog even aan bod. Best even een spannend moment.
En,
“O ja, het douchewater was wel erg heet.”
Alleen Suus kreeg het voor elkaar er onder te blijven staan.
“Het lopen erheen zijn we wel gewend van de camping enzo.”
“Alleen naar de wc lopen was wel een eindje en das moeilijk als je erg nodig moet….. “
De wc aan boord doet het niet en de puts gebruiken, hmm das toch echt alleen voor de noodgevallen….
Voor het slapen gaan dus allemaal nog even in de ganzenpas richting toiletgebouw.
“De toiletten zijn wel erg schoon en dat is heel fijn.” vertelden ze unaniem.
Hoe vinden jullie het aan boord?
Eerst worden de bedden verdeelt, wie slaapt waar.
“Het is krap aan boord met z’n vijven, je moet wel veel rekening met elkaar houden en dat is wel even wennen.”
“Ja, en je moet ook met andere mensen in de haven rekening houden. Je zit erg dicht bij de andere boten. En hoort ook wat anderen zeggen.” “ Zeker als het zo windstil is als nu.”
Irene had wel wat last van een weeïge gevoel vanwege het schommelen. Maar dat wende wel.
“Het is erg gezellig en knus binnen.”
Maar het was geen vroegertje. Sommigen zagen het zelfs 2 uur worden.
“Een paar dagen extra zou wel leuk zijn maar iedere dag laat naar bed zou wel vermoeiend zijn. Dan zouden we wel vroeger naar bed gaan hoor….”
De schipper komt aan boord
Ik hoor wat gestommel en de vader van Suus stapt aan boord.
Hij is verbaasd over mijn bezoek maar vind het ook wel leuk en wil wat meer weten. We kletsen nog wat in de kuip terwijl de meiden de ontbijtboel opruimen en afwassen.
Suus’s vader heeft er zin in en is blij dat de meiden het samen zo goed met elkaar kunnen vinden en dat hij ze deze ervaring aan boord kan geven.
Hij verteld enthousiast over zijn zeilervaringen en over de boot. Het is een wat ouder type boot maar zij doet het nog best zelfs op buitenlandse trips zoals vorig jaar naar Denemarken.
Vandaag komt er van zeilen niet veel. Het is nu windkracht 1, hoogstens 2, wel stroom mee.
Maar hij laat zich daardoor niet kisten en is van plan met de meiden naar de “Schelphoek” te varen en voor anker te gaan, zodat ze lekker kunnen zwemmen in het kraakschone Oosterschelde water…..