Klipperrace

De klipperrace aan boord van “Kaat Mossel”.

Een verslag van de Klipperrace 2014.

De weersvoorspellingen zijn goed: Een lekker windje, zon en misschien wat regen. Alles is er klaar voor. De Klipperrace kan beginnen.

Vrijdag, Ontvangst aan boord.

Om 20.00 uur druppelen de eerste VrouwAanBoord dames binnen. Sommige met- en anderen zonder zeilervaring. Welkom aan boord van de “Kaat Mossel”, die voor dit event met nog 39 andere klippers in Enkhuizen ligt afgemeerd. Er is geurende verse appeltaart met koffie en thee. Facebook foto’s en gezichten komen tot leven. Hutten worden verdeeld. Na het welkomstwoord van de schipper worden ook de taken bovendeks verdeeld. De Klipperrace song, speciaal voor dit weekend gemaakt, wordt ingestudeerd. Het zal nogal eens uit volle borst worden ingezet. Dit beloofd een mooi weekend te worden. …

En dat werd het ook.

Vrouwenkoppen bij elkaar: VrouwAanBoord en KaatMossel

Vorig jaar ontstond het idee om, tijdens de klipperrace, de klipper “Kaat Mossel” van schipper Sjak Romijn te bevrouwen met VAB dames. Ofschoon deze race op het IJsselmeer pas in oktober 2014 zou worden gestreden was dit bijzondere weekend al in januari en binnen no-time volgeboekt. Het wachten duurde lang maar werd beloont.

Zaterdag, de eerste wedstrijddag

Zaterdag om 8.00 uur palaver. De laatste weetjes en gegevens over de race worden door de schipper opgehaald terwijl de bemanning zich aan de uitbundig gevulde onbijttafel voorziet van de nodige energie voor die dag.

We starten vanuit een geankerde positie en varen de Drie Steden Race. O jee, het zal de Kaat niet zijn! In tegenstelling tot de andere schepen, die direct de kortste weg richting het grote water kiezen, kiest deze dwarse Mossel haar eigen weg. Ze draait andersom en het lijkt alsof ze terug vaart naar de haven in plaats van het ruime sop te kiezen. Een opvallende manoeuvre, uit veiligheidsoverwegingen, die zelfs de voorpagina van het Noord-Hollands dagblad haalt. De kalmte van Schipper Sjak geeft ons vertrouwen en al snel varen we tussen een enorm veld met cultureel erfgoed. Wat een historie en wat geweldig dat deze schepen, waar vroeger de kost mee werd verdient, nog steeds varen. Vandaag in vol ornaat en alle zeilen bij!

Iedere taak wordt door de maatjes uitgebreid en geduldig uitgelegd. Deze dame is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken en vraagt om een stevige aanpak. Dus van de bemanning wordt oplettendheid gevraagd en aanpak. We groeien in onze taken terwijl we het startschip al lang zijn gepasseerd. Langzaam valt het veld met klippers uit elkaar en we zitten zelfs onder de kust bij Lemmer. Het aangename zonnetje verdwijnt steeds vaker en uiteindelijk worden we allemaal kletsnat als de regen echt doorzet. Het zicht is behoorlijk verminderd maar niemand klaagt. Het zijn de elementen die bij deze tak van sport horen. Dat hoef je deze dames niet uit te leggen.

Een hele dag door zorgt de crew in de kombuis voor de broodnodige, innerlijke versterking en verrast ons met de lekkerste hapjes. Ja, zelfs glutenvrij, lactosevrij, vegetarisch en al meer!

Iedereen is nat en koud bij aankomst maar een warme douche en een aankomst borrel houden de sfeer er goed in. Er wordt heel wat afgelachen op het inmiddels weer droge dek en de dames die elkaar nog maar een paar uurtjes kennen hebben het met elkaar reuze naar hun zin.

Na het heerlijke, warme buffet, (hoe ze dit hebben klaargekregen in de kombuis is mij een raadsel), is het tijd voor de uitslag. We vertrekken richting “De Nieuwe Doelen” waar live muziek de sfeer er goed in brengt. Na jaren van afwezigheid weet Kaatje zich op de 14e plek tussen de ander klippers te plaatsen. Een mooie plek met uitdaging voor de toekomst.

Het blijft nog lang gezellig aan boord.  🙂

Zondag, de Olympische Baan

Na het ontbijt en de ochtendrituelen vertrekken we weer voor de tweede wedstrijddag. Deze keer varen we de Oympische Baan. Een herhaling van steeds dezelfde baan, en na 3x een klein uitstapje. Het lijkt saai maar iedereen doet dit en alle klippers blijven hierdoor dicht bij elkaar. Het wordt dus uitkijken geblazen. Zeker bij het ronden van de boeien.

We voelen ons, na gisteren, behoorlijk gegroeid in onze taak en gaan er met het volste vertrouwen tegenaan. Volgen de commando’s op en genieten op de rustige momenten van de zon, de prachtig getuigde schepen rondom ons en de leuke gesprekken met elkaar. Heleen en haar dochter kennen hun taak en verzorgen de innerlijke mens op de meest heerlijke manier. Zoveel lof, zelfs de mensen met allergieën worden weer super vertroeteld.

Bij het ronden van de laatste boei ontstaat er wat hectiek. Drie schepen komen wel erg dicht bij elkaar. De schippers strijden en er wordt geroepen. Op het achterdek daarna stevig geëvalueerd. Het wedstrijdreglement wordt er nog eens op na gelezen. Daar is dan toch de spanning die bij een wedstrijd hoort. De wind laat ons inmiddels een beetje in de steek en de wedstrijd wordt afgeblazen. We koersen weer naar de haven waar Sjak richting de wedstrijdcommisie verdwijnt voor een stevige babbel over de ronding.

Intussen is het laat en met nog veel kilometers voor de boeg willen de meesten vertrekken. We maken nog een groepsfoto, zonder de schipper Sjak en Ellen, die haar vergezeld voor de mentale ondersteuning. Een beetje een vreemd eind aan een geweldig weekend met een groep vrouwen die elkaar niet kenden maar na dit gezamenlijke avontuur hun vriendschappen hebben kunnen verstevigen. Een stoer en afwisselend weekend dat vraagt naar een wordt vervolgd…..

Met dank aan alle VAB-dames, schipper Sjak en haar bemanning zowel boven- en onderdeks!

 Wat de VAB dames er zelf over zeggen:

ELLEN: Wat was het leuk! Wat was het gezellig! Ook de inwendige mens werd niet vergeten. Mijn dochter kwam uit Londen overgevlogen en samen hebben we een super weekend gehad. Ook met haar voedsel allergieën werd zonder veel heisa perfect rekening gehouden. Vermoeid en met het clublied nog nagalmend in ons hoofd namen we afscheid van kapitein en crew, nieuwe maatjes en Kaat.

CAROLINA: Voor en door vrouwen vanuit een waarderende benadering van de schipper. Het was goed zoals je was. Met of zonder zeilervaring op een klipper het was goed. De briefing was er en er waren voldoende scheepsmaatjes om ons vrouwen op koers te houden.

Prachtige sfeerbeelden van de ankerstart gemaakt met een drone.