Het is een trend. Trouwen in een warm land en gelijk combineren met een romantische vakantie. Het gebeurt over de hele wereld en iedereen kent wel de verhalen van Las Vegas en romantische kleine kapelletjes. Toen ik onlangs mijn dagelijks verkoelende duik ging nemen op een prachtig afgelegen strand in zo een heerlijk warm land wist ik niet wat ik zag.
Trouwstoet op het strand
Maar liefst vijf keer in één week verschenen s’morgens vroeg 2 dienders van de Marine Police. Kort daarna gevolgd door een net uitziende dame, in foute strandkleding en 1 of 2 fotografen met giga grote lenzen. Na de eerst keer wist je genoeg: binnen een half uur zou het bruidspaar verschijnen.
Een leuke afwisseling op “ons” stille strandje. En natuurlijk hielden we het net als de Marine Police goed in de gaten.
Trouwen met z’n tweetjes in je uppie
Zij in een lange witte jurk en hij met een mooi strak pak. Op het eerst gezicht klassiek, maar helemaal niet gek voor de mooiste-dag-van-je-leven. In afwachting van de verdere gasten dompelden we ons nog even in het koele water. Lekker afgekoeld en weer uit het water zagen we het jonge stel, in vol bruids-ornaat naast elkaar staan, als op een bruidstaart, tegenover een ambtenaar van de burgerlijke stand. We waren nog net op tijd om het laatste stukje van deze flits-huwelijksvoltrekking te zien plaatsvinden. Geen familie, geen vrienden, geen… niets. Alleen 2 fotografen, 2 mannen van de Marine Police en de ambtenaar van de burgerlijke stand. En een tafeltje met de ringen. Een groot hart met bloemen op het maagdelijke strand. De fotosessie duurde vele malen langer dan de officiële voltrekking. Een waardevol bewijs voor het thuisfront van een waar gebeurt verhaal. Hoe romantisch?!
De mooiste-dag-van-ons-leven
In gedachten ga ik jaren terug waar we zelf in ons bruidstenue de mooiste-dag-van-ons-leven genoten. Toch wel heel anders. Omringt door onze dierbaren. Foto’s op een oud vervallen haventje. Het water als decor. Een groot feest waar we tot op de dag van vandaag nog van genieten.
Het zet je aan het denken. Geen mening, geen oordeel. Ieder maakt zijn eigen afweging en keuzes daarin.
Blijkbaar hadden deze echtparen een voorliefde voor het land, het strand, de zon? Misschien geen zin in grote uitgaven, weinig vakantiedagen? Liever knus lekker met zijn tweetjes, een romantische vakantie. Een tweede huwelijk, lastige familie verhoudingen…
Geen idee, het kan allemaal.
Met de trekker op de haven
Vorige week kwam ik bij een oud haventje bij ons in de buurt waar een grote landbouwtrekker, versiert met bloemen, als trouwauto diende en het haventje met de drooggevallen schorren als decor voor de bruidsfoto’s.
Ik betrap me erop dat het best even leuk is om hierover na te denken en mijmer een beetje verder. Blijkbaar trekt het water ook de bruidsparen, waar ook ter wereld. En dan dringt zich een ander vraagje op…
Hoe trouwen VAB dames?
Hoe zit dat bij de Vrouwaanboord vrouwen? Waterminnende vrouwen pur sang.
Hebben die met de man of vrouw van hun hart ook een bijzonder locatie uitgezocht voor de huwelijksdag? Zit de liefde voor het water er zo diep in dat ze misschien aan boord getrouwd zijn, of op hun favoriete haven of misschien ook op het strand? Of zoals vroeger met de handschoen? Wie kent dat nog?
Hoe ben jij getrouwd?
Het is eens tijd voor een romantische bui. ❤️