SailForce, here we come!

Wat een mooie dag. Het gemiezer houdt precies op tijd op en om 3 uur verschijnt er zelfs een zonnetje. Er is tijd voor ontvangst met koffie en Marco heeft, heel gastvrij, gezorgd voor echte Zeeuwse bolussen. De dames laten het zich smaken. Sommigen hebben een aantal uren in de auto gezeten, want ja, Zeeland ligt nu eenmaal niet erg centraal.

Er worden wat persoonlijke wetenswaardigheden uitgewisseld en zoals steeds op alle VAB event gebeurd lijkt het of we elkaar al lang kennen. Ofschoon dat thuis wel anders voelde en er wat spanning en onzekerheid was, wordt hier en daar verklapt. Maar  ….daar is niets meer van te merken, er is volop vertrouwen en de dames hebben er duidelijk zin in!

Aan boord van SailForce

Dan gaan we aan boord en we maken kennis met de SailForce en met schipper en eigenaar Marco van Dijke. Hij  verteld over de boot en legt duidelijk de belangrijkste zaken uit waar we aan boord rekening moeten houden en natuurlijk hoe alles werkt. De trossen gaan nog even wat onwennig los en dan verlaten we haven om, de door het oude sluizencomplex, de Oosterschelde op te varen.

We krijgen een korte training om straks als een volleerde crew mee te kunnen varen met de Twiligt Race. De taken worden verdeeld en iedereen heeft een klus te doen. Handen gaan uit de mouwen,  er wordt getrokken, gedraaid en afwisselend aan één van de twee stuurwielen gestuurd…

De zeilen zijn gehesen, de motor uit en rust! Als iedereen zijn ding goed doet scheurt de SailForce als een geoliede zeilmachine over het water. Heerlijk als de wind ons meevoert over de grote plas.

Waar zijn we eigenlijk?

Ter oriëntatie nemen de kaart er nog eens bij en zien Zierikzee in de verte, de Zeelandbrug, weten we waar Yerseke ligt en andere bekende plekjes. Schepen varen voorbij, onderweg naar Antwerpen of komen er vandaan. Maar we trekken ons er niets van aan, er is ruimte voor iedereen en we richten ons op het fine-tunen van de acties van de bemanning.

Dan wordt het tijd om terug te gaan naar de haven en de zeilen worden gestreken. Het is snel duidelijk. De geduldige uitleg van Marco geeft de dames veel vertrouwen. Hij is de kalmte zichzelf en dat stelt velen erg gerust.

We vertrekken naar het restaurant op de haven waar we met elkaar een hapje eten.

De Twilight Races

Om 19.00 moeten we weer aan boord zijn om ons klaar te maken voor de start en de wedstrijd van de Twilight Races.

Marco legt uit hoe één en ander werkt, verteld over wedstrijdregels, de start en waar we moeten zijn en ook wanneer. Er zijn twee verschillende klassen. Als een volleerd team, blakend van vertrouwen, vertrekken we weer het water op. Het sluizencomplex weer door en de zeilen weer naar boven.

Ha, dit hebben we meer gedaan! Hier zijn we net ook nog geweest! Het enige verschil is de grote groep met schepen die nu om ons heen varen.

Tijdens het varen voorziet Marco ons van allerlei informatie. Over het wedstrijdzeilen. Hoe het werkt, waar je op moet letten, wat anderen doen en waarom wij dat niet doen. Welke regels er zijn. Daarnaast schaaft hij onze kennis bij: een beetje trimmen, wat afvallen, we gaan vlinderen….of een melkmeisje maken…. Hij heeft ogen en oren aan alle kanten, ziet alles maar blijft zo rustig en met zoveel vertrouwen in zijn bemanning dat je de crew in no-time ziet groeien.

Gelukkig staat er nog wel wat wind een 3tje Bft. Het krioelt om ons heen van andere deelnemende schepen. En wordt zelfs ook nog even spannend als ze elkaar bij de boei geen ruimte gunnen…. Gelukkig komt het allemaal weer goed en door hun geruzie schuiven wij wat op in positie. Er wordt gewerkt maar er zijn ook rustig momenten. Naarmate de avond vordert zakt de wind eruit, wat het wel lekker comfortabel maakt aan boord.

Zo hebben we alle mogelijkheid om te genieten van de ruimte om ons heen, het prachtige vaarwater van de Oosterschelde, met in de verte de kerk van Zierikzee en de contouren van de Zeelandbrug. Langzaam valt de avond met aan het eind de ondergaande zon, schitterend op het water met de contouren van de zeilboten. Een prachtig schouwspel waar we getuige van zijn.

De dames raken steeds meer op elkaar ingespeeld en het is eigenlijk jammer als we de toeter horen die ons meldt dat we over de finishlijn zijn gevaren. Dit betekend het einde van deze mooie en leerzame zeildag.

Aftersail

Eenmaal terug in de haven kan de aftersail beginnen. Marco en Monica blijken ook nog eens een perfecte gastheer en gastvrouw te zijn en schenken met trots een heerlijke wijn uit een fles met het eigen 10 jaar SailForce label. Heerlijke hapjes komen er op tafel en het wordt steeds gezelliger. Natuurlijk wordt het VrouwAanBoord lied ingezet en iedereen zingt gezellig mee. ” Zeg heb je t al gehoord…..” Ze zullen het weten in Wemeldinge dat we er zijn!

Als de eerste deelneemsters besluiten te vertrekken gaat de rest naar het restaurant. De uitslag, we vielen in de prijzen ;), en warme erwtensoep staat te wachten. En hoe gek het ook klinkt, wat smaakt een kop erwtensoep toch heerlijk na zo een prachtige dag op het water.

Het is een heerlijke avond en buiten op het terras komen de verhalen los….en het werd nog heel gezellig….

Vaar je een stukje mee?

We liggen midden in het veld, en andere schepen komen soms wel heel dichtbij. Dan wordt het nog even spannend en maken daar gebruik van. Wat een prachtige avond! Volop genieten!