Het  verslag van VrouwAanBoord event

Met Kaat Mossel naar Pampus.

Vrijdag 2 juli 2017

Het is een drukke dag op de Nederlandse wegen maar op de haven van Lelystad is het nog erg stil, net of iedereen voor Pampus ligt. Toch is er al van alles in voorbereiding want hier begint het VAB event op de Kaat Mossel.

Het begint officieel pas rond 19.00 u maar zoals bij de meeste events is er een mogelijkheid om vooraf samen een hapje te eten. Een leuke activiteit waar het kennismaken en eten naadloos in elkaar overloopt tijdens deze maaltijd.

Weer een Internationaal gezelschap

Ook deze keer is het weer een internationale samenstelling.

Een deelneemster komt uit NewYork, een paar uit Frankrijk, en de rest uit alle windstreken van Nederland. Omdat niemand echt een probleem met Engels heeft, besluiten we al snel dat dit weekend de voertaal in het Engels zal zijn. Natuurijk gelardeerd met hier en daar wat Nederlands.

Eenmaal aan boord vindt iedereen een hut en omdat we niet vol geboekt zijn heeft iedereen er eentje voor zichzelf.

Tijdens de koffie doet de schipper haar praatje, waarin ze iedereen welkom heet en de regels van het schip uitlegt.

   Dit weekend zal de voertaal in het Engels zijn

Trossen los, we vertrekken!

Daarna is het zeilkleding aan en opschieten geblazen want Marken staat voor vannacht op de planning en dat is nog een behoorlijk eind varen.

Dus al snel gaan de trossen los, laten we Lelystad achter ons en varen we het weidse water van het IJsselmeer op. De rust en stilte zijn voor iedereen een aangename verrassing.

Met maat Monique, hijsen we de zeilen. Het is nog licht en heerlijk leeg op het water. Een van de grote voordelen als je ’s avonds het ruime sop kiest. Ondertussen begint het zachtjes maar gestaag te regenen. De boeren zijn er vast blij mee maar wij worden er, zeker als het nog harder gaat regenen, vooral nat van. De avond valt en het wordt donker op het water. We zien alleen nog lichtjes in de verte.

Ondanks dat het al na middernacht is zit nog iedereen boven aan dek, sommigen als verzopen katten. Maar dit is duidelijk Genieten met een grote G en die natte zooi, ach…die droogt wel weer een keer. Wat een bikkels zijn het, deze VAB’s!

  Iedereen zit nog boven aan dek, sommigen als verzopen katten.

Het is inmiddels pikdonker als we bij Marken aankomen. Vlak voor Marken laten we, in het donker, het anker zakken.

Zodra deze klus geklaard is, is er tijd voor elkaar en voor gezelligheid… en gezellig…dat is en wordt het ook! We vergeten bijna de tijd, maar omdat we de volgende dag, zaterdag, om 10.00 u een rondleiding hebben zoeken we, ergens in het prille begin van de ochtend, toch maar onze kooien op.

Zaterdag 1 juli 2017

Direct na het ontbijt varen we de haven van Marken binnen. Het is er een drukte van belang. Het zijn jaarlijkse havenfeesten en een grote tent en kraampjes sieren de haven van het pittoreske dorpje.

Trijntje van de Toren, of eigenlijk Trijntje Visser is onze gids en verteld, gekleed in haar prachtige Marker dracht, met hart en ziel over haar dorp, terwijl ze ons de mooie straatjes loodst.

We snuffelen nog even in de winkeltjes en dan struinend langs de kraampjes van de Braderie en komen we weer bij de Kaat. Het is tijd om te vertrekken, de zeilen te hijsen en af te stevenen op Muiden. De beroemde vuurtoren ” Het Paard van Marken” waar onze gids Trijntje is geboren en getogen varen we voorbij. Zo laten we Marken achter ons.

Muiden, een prachtig vestingstadje

Een prachtig vestingstadje met aan de ingang van de haven, aan bakboord het oude Muiderslot, en aan stuurboord de KNZR van Muiden, bekend omdat het de thuishaven is van de Groene Draeck, de Lemsteraak van de koninklijke familie.

Het is half in de middag als we Muiden binnen varen en omdat we er nog tijd voor hebben besluit Sjak voor een toegift tijdens dit historisch getinte VAB event.

We schutten in de Grote Zeesluis. Een naam die anders doet vermoeden. Het is een klein oud sluisje uit 1809 (49×7,7×2,1m), en uitgeroepen tot Rijksmonument. Het geeft het IJmeer toegang tot de lommerrijke Vecht. Op deze manier kunnen we toch een beetje van het Vechtsfeertje proeven.

Dan gooit de schipper Kaatje om haar as en varen we weer terug door het sluisje naar de ligplaats voor deze nacht.

Als de trossen goed vast liggen proosten we gezamenlijk op ons eigen inzet en laten we de bijbehorende hapjes smaken.

 Goed gedaan dames! Proost! Op jezelf!!

Er is ook tijd om op verkenning te gaan in Muiden. De mooie straatjes, langs de Vesting en het Muiderslot. Natuurlijk lopen we ook langs Ome Ko. Een cafe van allure tot ver buiten ons landje gekend door de watersporters. Tegenover het oude sluisje.

Het weer werkt ook mee, het is droog en niet koud. De zon doet zelfs zijn best.

De avond valt. Chef de cuisine Anneke, verwent ons met een overheerlijke 3 gangen maaltijd van soep, rijst met verse groenten en ijs. Het smaakt voortreffelijk. Gelukkig is er genoeg lekkers om te drinken zodat de kelen goed gesmeerd kunnen worden. Met al dat geklets waarlijk een noodzakelijk kwaad.

Opvallend bij alle VAB events.  Het lijkt of de dames elkaar al jaren kennen. De sfeer is ook nu weer opperbest.

 Het lijkt of de dames elkaar al jaren kennen.

Deze avond is het wat eerder stil aan boord. Het latertje van de vorige avond heeft bij de dames haar tol geëist. Voor middernacht is het stil aan boord van alle schepen in de haven van Muiden en ook op de Kaat Mossel.

Verkenning op Pampus

Zondag 2 juli 2017

Om 7 uur klinken de eerste geluiden vanuit de kombuis. Anneke heeft er alweer zin in en een pot dampende koffie staat te wachten om de eerste slaperige dames een goedemorgen shotje te bezorgen.

Het is gezellig bij het ontbijt. Inmiddels is iedereen lekker ingeslingerd en we weten wat we aan elkaar hebben.

Vandaag zeilen we naar Pampus om daar eens rond te kijken.

Het is zondagochtend en er is al heel wat beweging op het water van het IJmeer. Het is droog en de temperatuur prima.

De mannen van een sloeproeiteam doen hun stinkende best om ons bij te houden. Vanuit Muiden varen ze een rondje Pampus. Waarschijnlijk hun wekelijkse trainingsrondje. Er is heel wat bedrijvigheid op het water. We passeren een groot veld met Optimistjes en een stukje verder zien we een heel veld met iets wat op Splahes lijkt. De jeugd en hun ouders zijn vroeg uit de veren.

 Pampus

We benaderen Pampus vanuit het Zuiden, een andere richting dan gisteren. Toen, vanuit het Noorden, zag alles er kaal en sober uit. Nu lijkt het behoorlijk bebouwd. De steiger en een haven in zicht. Evenals het woonhuis en het horeca gedeelte. We zijn vroeg en de hele steiger is nog leeg. Ruimte zat voor Kaatje met haar bemanning.

En dan is het zover.

Eindelijk stappen we op het eiland Pampus, de restanten van een militaire trots. We gaan op verkenning en worden door de eigentijdse mediapresentatie meegetrokken in een tijd van weleer. Het is onvoorstelbaar dat hier mensen woonden, soldaten om precies te zijn, want Pampus was militair terrein. Het diende om Amsterdam en de omgeving daar waar nodig te beschermen en te verdedigen tegen invallers.

De uitspraak: “Voor Pampus liggen” heeft hier zijn oorsprong. Volgeladen schepen met koopwaar vanuit bv China konden bij laag water niet naar binnen en wachtten “voor Pampus” op beter tij om Amsterdam binnen te varen.

Eiland met een rijk verleden.

Pampus behoorde tot de verdedigingslinie rondom Amsterdam, de stelling van Amsterdam, die de vaargeul naar Amsterdam moest verdedigen.

In de oorlog werd het door de Duitsers gebruikt als oefenobject en het staal werd omgesmolten tot munitie. Het enorme bouwwerk op Pampus trad in verval. Hout en andere interessante voorwerpen werden stukje bij beetje door bezoekers met hun boot meegenomen.

In het hippie tijdperk werd het een soort hippie enclave. En uiteindelijk besloot men dat het voor vleermuizen een prachtig rust gebied zou zijn.

Als militair gebied had het na het afsluiten van de Zuiderzee geen doel meer en een aantal jaren geleden besloot men het toegankelijk te maken voor bezoek.

Het is nu behoorlijk opgeknapt, getuige de foto’s. Weliswaar met de sporen van verval en afbraak nog duidelijk zichtbaar op sommige plekken.

We gaan op ontdekking en struinen door de gangen en catacomben, waarvan een aantal zijn voorzien van tekst en uitleg. Uiteindelijk klimmen we naar boven om van het prachtige uitzicht te genieten. Het is duidelijk een goed gesitueerde plek, schepen kunnen al van ver al worden gespot.

Uiteindelijk zijn we weer allemaal aan boord om de terugtocht naar Lelystad te hervatten.

Monique is onverbiddelijk en zet ons weer allemaal aan het werk. De zeilen moeten naar boven: alle hens aan dek!

En ten tijde van onze ontdekkingen op Pampus heeft ook Anneke niet stil gezeten. Als de zeilen staan, wacht ons een heerlijke soep, een zalige salade en broodjes, gul met liefde gevuld.

De regen van de eerste avond is al lang vergeten. De temperatuur is heerlijk en het is genieten. Ook het windje werkt mee. We blijven op één oor en dus alle tijd om gezellig te kletsen en te relaxen. Dat dit niet voor iedereen het ultieme genot is, bewijst een verkennend rondje aan boord naar de achterkant. Sommigen zijn niet weg te slaan bij het stuurwiel. En zo heeft schipper Sjak, ook haar relax momentjes.

Als het fijn is gaat de tijd snel. En zo vliegt de tocht voorbij van Pampus naar Lelystad.

Enthousiaste mannen

Keurig op tijd arriveren we in de haven van Lelystad.

Op de kade wachten fotograferende echtgenoten. Ze staan te poppelen om ook eens binnen te kijken en te zien waar hun vrouwen het straks over gaan hebben.

Zoals het een gewoonte is bij de Bruine vloot, wordt ook deze dag geproost met een Schippersbittertje op onze inzet en een welverdiend hapje erbij. Het blijft gezellig aan boord.

 Ook nu valt het weer zwaar afscheid te nemen.

Het VAB weekend is voorbij.

En dan is het VAB event alweer voorbij. Maar gelukkig hebben we de foto’s nog. Margriet, heeft dit weekend als gelegenheid VAB fotograaf, heel wat momenten op de “gevoelige plaat” vastgelegd.

Dank aan een groep prachtige vrouwen

Met dank aan alle deelneemsters voor hun positive inbreng en hun gezelligheid, de bemanning: chef de cuisine Anneke, en Monique, als chef maat.

En natuurlijk dank aan Sjak, schipper en eigenaar, die haar prachtige zeilklipper Kaat Mossel met haar vrouwelijke crew, beschikbaar stelde voor dit VAB weekend.

Bekijk deze video om een indruk te krijgen van het VAB event.