De geschiedenis van een schippersvrouw herhaalt zich
Als 19 jarig meisje woonde ik in Maasbracht, toen een bruisend schippersdorp. Mijn ouders hadden een Café, Café De Ankerplaats waar mijn moeder overdag in stond en ’s avonds samen met mijn vader. Mijn vader voer overdag op een duwboot. Maar het verhaal van mij en mijn schipper begint eigenlijk 4 maanden daarvoor.
Ankerplaats gesloten
Mijn stamcafé De Ankerplaats was gesloten nadat de vorige kastelein besloot ermee op te houden. Mijn vrienden, vriendinnen en ik waren dus genoodzaakt om in een ander café op stap te gaan. Hier leerde ik mijn schipper kennen. In het begin moest ik niets van hem hebben, oké hij was knap, lang en gespierd, maar schipper en 7 jaar ouder. En ik heb mijn ouders altijd bezworen dat ik nooooooit met een schipper zou trouwen.
Dat liep dus helemaal anders dan gepland. Na enkele weekenden werd mijn schipper toch steeds leuker en interessanter, en op een vrijdagavond stond hij ineens voor de deur. Mijn moeder deed open, ik was boven, en even later roept ze mij naar beneden. Ze staat nogal te lachen en ik vroeg: wie was dat? (Mijn moeder kende mijn schipper nog van vroeger, en ik had wel over hem verteld natuurlijk thuis)
“Dat was Cor” zei ze, “of je over een half uur klaar kunt zijn, hij komt je dan halen om uit eten te gaan”. Ik was heel erg verbaasd, maar aangenaam verrast. Hij moest nog even zich omkleden aan boord want hij was nog maar net in de haven aangekomen, maar wilde mij ook de tijd geven om me om te kleden voor ons eerste afspraakje.
Zo moeder, zo dochter
Mijn moeder begint steeds harder te lachen en ik vraag haar wat er is. Ze verteld mij dat mijn vader 25 jaar geleden ook zo bij haar moeder voor de deur had gestaan, met precies dezelfde mededeling en ook gelijk weer naar boord gegaan was om zich om te kleden. Ze had dus een heftige Déjà Vu !!!! En we woonde ook nog in dezelfde straat als waar mijn moeder vroeger woonde met haar ouders, alleen een stukje verderop. We keken elkaar eens aan en ik schoot natuurlijk ook in de lach. Ik zei toen nog, als dat een voorbode is!!!
Die avond kreeg ik verkering met mijn schipper, en nu na 23 jaar “verkering” waarvan bijna 17 jaar getrouwd, denk ik dat er toch wel waarheid zit in “De geschiedenis herhaalt zich”. In dit geval dus heel letterlijk. 😉
word vervolgd ………….
Geef een reactie